نمایش "موی سیاهِ خرس زخمی" نوشته پیام جابر، به کارگردانی جابر رمضانی توسط فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته نمایش که اجرایش در تالار مولوی به پایان رسیده بود با استقبال دوستداران تئاتر روبرو شد و برای ۱۵ شب در تالار حافظ بنیاد رودکی ادامه یافت .
در مقابل در ورودی نوشته شده بود تماشای این نمایش به مبتلایان بیماری‌های تنفسی از جمله آسم و بیماری صرع توصیه نمی‌شود. و در مورد خلاصه نمایش نوشته اند: "گذشته یه اسکلت پوسیده است که یه روز از گور میاد بیرون و یقه تو می‌گیره".
حمیدرضا قنبری در جواب کسانی که نمایش "موی سیاه خرس زخمی" را اقتباس بدی از نمایش‌نامه هملت خوانده بودند، نوشته: "اساسا فکر نمی‌کنم دغدغه جابر رمضانی اجرای اقتباسی از هملت بوده باشد و قطعا'موی سیاه خرس زخمی ' نمایش هملت نیست؛ بلکه این گروه دغدغه‌ای داشته که حال آن دغدغه فکری خود را در قالب داستانی هملت ارائه کرده است. تم نمایش 'موی سیاه خرس زخمی ' خیانت، ناسپاسی و خودخواهی است".
شخصیت اول نمایش با نام "بود" از چند طرف مورد خیانت و ناسپاسی اطرافیانش قرار گرفته و حالا رو به زوال و نابودی‌ست، دیگران نیز سعی می‌کنند تا نابودی وی را سرعت بخشند.
قنبری در تحلیل متن و شخصیتهای این نمایش هم گفت: "بود و پدرش بزرگ‌ترین سازندگان ابرهای مصنوعی باران‌زا بوده‌اند، و به مکنت این فن، اطرافیان نیز متنعم شده‌اند. اما هیچکس سپاسگزار نیست و همه گذشته را فراموش کرده‌اند. حالا او را به زوال عقل دمانس یا فراموشی متهم می‌کنند. حتی سخن از اعتیاد 'بود ' به مواد مخدر می‌رود. این‌ها همه ابزاری‌ست برای خانواده 'بود ' تا از این طریق، زوال وی را سرعت بخشند".
مریم حاج محمدی پس از تماشای نمایش نوشته: "اونقدر متحریم که از حیرتم نمیتونم چیزی بگم، هنر بین رشته‌ای شده دیدم چطور میشه از علم شیمی، روان‌شناسی سینما و . ترکیبی استفاده کرد، و یه اجرای مبهوت کننده به نمایش گذاشت. ژانر علمی تخیلی متحیر کننده بود".
محمد ونائی در دیوار تیوال نوشته: "چه فضاسازی خوب و قشنگی. چقدر گورکن‌ها را دوست داشتم. تقریبا گذر زمان را متوجه نشدم. خوشحالم که دیدنش را از دست ندادم. نظیرسازی شخصیت‌ها هم، متل آن گورکن‌ها. حین نمایش اصلا حواسم نبود خود کارگردان تو بروشور این مسئله رو نوشته بود".
حمید پورآذری کارگردان صاحب سبک او درباره امکان برداشت گروه از متن هملت یادآوری کرد: "انسان امروزی نگاه اکنون و امروز را در نمایش می‌بیند و اگر هم برداشتی از هملت است، هملت را امروزی کرده هملتی که پیش برنده‌ست، هملتی که تبدیل به ابزار شده، خصوصا گورکن‌ها که وضعیت اکنون و چگونگی انسانهای امروز در جهان است. دوگانگی و شک و تردید که درهرکدام از ما هست. بحران انسانهای امروز که مدام در حال شک کردن هستیم و انسانی که بلاتکلیف است".
ادامه مطلب
درباره این سایت